Over Richard Feynman (1918 -1988) kan ik weken praten, en niet in de laatste plaats door zijn onuitputtelijke openheid naar nieuwe inzichten en veelzijdigheid van leven. Feynman was niet enkel intelligent – dat zou te makkelijk zijn geweest. Hij gebruikte zijn intelligentie op een manier die we nu holistisch zouden noemen. Hij zette zijn zintuigen in (niet geheel onbelangrijk in het verhaal is het feit dat hij synesthesie had) en zijn ego opzij. Iets wat weinig mensen gegeven is. Van daaruit gebruikte hij zijn hoge intellect en meesterde de kunst van de didactiek.
Feynman had de gave om te luisteren, zodat hij zichzelf trainde in welke taalvelden en begripsniveaus andere mensen zich bevonden. Om vervolgens met ze te kunnen verbinden.
Wie didactisch wil meesteren, moet luisteren meesteren
De Feynman techniek – dat waar Feynman tegenwoordig zijn grootste faam door geniet – bestaat uit enkele stappen:
1. Pak een vel papier en beschrijf het thema alsof je het aan een kind uitlegt (in mijn ervaring maakt het niet uit of die zes of twaalf is).
2. Ga terug naar je bron en herlees en herleer delen die je niet goed uitgelegd kreeg.
3. Herhaal stap 1 en verfijn.
Dat zich specialiseerde in de didactiek heeft wellicht ook te maken gehad met zijn vakgebied dat de meest complexe zaken behield. Deze link brengt je bij het cartooneske plaatje dat Feynman in 1949 gebruikte om uit te leggen hoe twee elektronen iets uitwisselden.
Digitaal Tuinieren 